Leprechauns!

Wat een rare titel zal je denken, maar nee, dit is Ierland. Ierland is te beschrijven in 6 woorden: Groen, Leprechauns (typ in op google!), Guiness, Molly Malone, Klavertjes en Schapen. En al deze woorden zal ik ergens tegenkomen. Ik ben er klaar voor!

Lieve iedereen,

Hier istie dan, mijn eerste verslag uit Dublin. Hanneke en ik zijn eergisteren vertrokken vanaf Eindhoven Airport. Papa bracht ons weg en wonder boven wonder bleek mijn koffer exact 20 kilo te zijn. Klein geheim: Er wordt wel een doos met schoenen/jassen nagestuurd . Na de douane stonden we al in de rij voor onze vlucht, we wilden natuurlijk wel naast elkaar zitten. En ja, we stonden (bijna) vooraan en liepen snel naar het vliegtuig en nog even naar Anneloes, Koos en Daddy zwaaiden. In het vliegtuig hadden we ruime keus in de zitplekken dus kozen we een plekje aan de linkerkant bij het raam. Zo kon ik namelijk Anneloes en Daddy nog zien (Anneloes, gelukkig had je een roze shirtje aan!). En toen vertrokken we! Naja, eerst deden we sightseeing over de startbaan voordat het gevaarte eindelijk klaar stond om echt gas te gaan geven. We vlogen dus uiteindelijk 20 minuten later. Maar de piloot gaf flink gas en rond tien over 5 (Ierse tijd, dus 1 uur vroeger dan in Nederland) landden we op Dublin International Airport. Daar moesten we een pokke-eind lopen naar de bagageband, met natuurlijk wel een tussenstopje bij de wc. De douane hier stelt geen reet voor dus dat was binnen 10 seconden gebeurt. Door het lange eind lopen waren onze koffers al op de band en waren al aan het ronddraaien. We sjouwden ons een breuk met die dingen dus een trolley was wel fijn. Na een snel broodje zijn we naar de bus gelopen. Studenten dat we zijn doen alles goedkoop, dus een shuttle naar de stad voor €6 sloegen we over en zijn naar een echte stadsbus gelopen die ons voor €2,65 naar het centrum zou brengen. Nu moet je hier dus een kaartje kopen en we wisten dat we bij Aungier Street moesten uitstappen. Alleen snapte de beste man niet wat we nou eigenlijk zeiden toen we Aungier Street zeiden wat hij keek ons aan alsof hij water zag branden (De Ieren spreken dit uit als ‘Ange’ Street). Toen we Avalon House zeiden zag hij wel het licht. Het viel ons in de bus meteen op dat op elk bord Iers staat. En Iers lijkt TOTAAL NIET op Engels. Zoals : Slí Amach is Exit in het Iers. We vonden het een beetje op arabisch lijken, maar laat dat de Dubliners niet horen haha.

Na 50 minuten waren we bij het hostel Avalon House, waar we alleen nog even moesten inchecken. En ik heb nog nooit zo gelachen (sorry Hanneke ); tassen op je rug dragen is zo zwaar dat je er gewoon van achterover valt hahahaha. Na een lachbui van 15 minuten zijn we dan naar de kamer gegaan op de vierde verdieping, en er was een LIFT! Gelukkig… nou dat dachten we. Eenmaal op de vierde verdieping moesten we een deur door richting onze kamer en achter die deur was, juist, een trap! Dus onze lachbui begon weer. De kamer zelf is best klein, met een tuimel raam en 2 bedden (alias 2 planken met een matras erop). Toen op zoek naar de douche en wc die beide best schoon zijn! We wilden meteen even op het internet om het thuisfront te laten weten hoe het hier was maar de wifi lag eruit en de vaste computers waren allemaal bezet. Dus zijn we Dublin maar ingegaan en hebben nog even wat frietjes gegeten bij een local. Het lijkt hier wel op Shepherd’s Bush Market (Londen, Engeland) met al die tentjes, het ruikt hier dus in de heel de straat wel erg lekker. Toen we terugkwamen in het hostel waren we best moe, maar om half 10 gaan slapen was het ook niet echt. Hanneke heeft een harde schijf meegenomen met allemaal films erop en dus zijn we mijn alltime favorite movie gaan kijken: Harry Potter! Deel 3 voor de kenners. Best raar, ben je in Dublin, ga je Harry Potter kijken, maar we moesten even rust! Daarna zijn we gaan slapen, en wat een helse nacht. De bedden waren dus erg hard, maar volgens mij ging iedereen van de onderverdieping rond 7 uur/ half 8 douchen. Er loopt een pijpleiding naast onze kamer die echt een herrie maakt waar je eng van wordt. Gelukkig verblijven we hier maar 2 dagen.

De volgende ochtend zijn we eerst gaan ontbijten, je moet hier ook echt niet meer lusten dan brood met aardbeienjam want er is echt niks lekkers te eten. Daarna zijn we naar onze vaste verblijfplaats gelopen voor de komende maanden: Griffith Hall of Residence. We dachten ‘dat lopen we even’. Nou het leek de marathon wel. We stonden even op de kaart te kijken toen we werden aangesproken door een vriendelijke Ier. Hij liep een groot stuk met ons mee en wees ons de weg. Onderweg liet hij wel even weten aan Hanneke wat hij van de politiek vond. Ik luisterde niet echt, zo boeiend vond ik het niet. Eenmaal bij de residence aangekomen zagen we een groot complex met verschillende gebouwen; student Union, restaurant, lokaaltjes en daarachter zagen we de campus. We gingen even kijken waar we moeten gaan inchecken. We hebben zowaar de Eiffeltoren beklommen zoveel trappen waren er (dat wordt wat met koffers). Na wat informatie te hebben ingewonnen zijn we even naar de gebouwen toegelopen en hebben naar binnen gegluurd. Ik kan me niet voorstellen dat ik hier 5 maanden ga wonen. We zijn er wel achter gekomen dat de campus in het zuiden van de stad ligt en de universiteit in het noorden! Gelukkig gaan er veel bussen want het is echt een heel eind. Toen zijn we weer teruggelopen en zijn we even bij de Starbucks gaan zitten voor een klein broodje en een reuze hot chocolate (en natuurlijk wifi). We vroegen ons wel af waar nou de echte winkels en winkelstraten zaten want die hadden we nog niet echt gezien. Na ansichtkaarten te hebben ingeslagen (jullie kunnen ze verwachten!) kwamen we bij Grafton Street die supergezellig was. Overal bandjes en van die levende standbeelden. Ook zagen we HET standbeeld van Molly Malone (zie wikipedia als je niet weet wie dat is ;)). We zijn meteen wat souvenirtjes gaan bekijken. Alles is groen, daar hou ik nou van . We zagen opeens een supergezellig Dublin waar we die maandjes wel vol gaan houden. Daarna zijn we de wristband voor de Erasmus Dublin feesten gaan halen. Het appartement leek wel op Krijsende Krot (Zie: Harry Potter deel 3), maar we hebben de bandjes. In de eerste 3 maanden zijn alle feesten dus we zullen ons zeker niet vervelen.

Aan het eind van de middag zijn we richting de Liffey (rivier) gelopen en het centrum. Daar hebben we de universiteit gespot. Dublin Institute of Technology staat middenin het centrum en we zijn ook even binnen gaan kijken. Daarna zijn we gaan eten bij een Italiaan. Superlekker, maar ook superveel! Maar zeker de moeite waard om terug te keren. We zijn vroeg gaan slapen.

De volgende dag zijn we verhuist naar de residence. Na een nogal onduidelijke check in kregen we de sleutel van ons appartement! Op de derde verdieping was de kamer en we wisten dat er ergens een lift moest zijn. Na het gebouw te zijn rondgerend hebben we de koffers toch maar de trappen op gezeuld (eens maar noooooit meer). Daar kwamen bij ons appartement. We zitten in gedeelte A dus we hebben een ensuite badkamer! Foto´s komen snel! Toen begon het geregel: we hebben hier internet via de kabel maar er is maar 1 aansluiting in de slaapkamer. Dus een van ons moet altijd in de woonkamer zitten. Niet gezellig, dus we zijn naar het centrum van Dublin gelopen en hebben een router gekocht waardoor we nu overal in ons appartement draadloos gratis internet hebben (en whatsapp!!) Later vandaag krijgen we het beddengoed en bedlinnen, we hoeven geen dekbed te kopen die krijgen we ook. We hebben een hoekappartement waardoor onze slaapkamer best groot is. Ook zijn we boodschappen gaan doen bij de Lidl. Dit is zo’n 15 minuten lopen en met zware tassen doen we dit dus nooit meer. Maar, we hebben nu wel schoonmaakmiddelen en het eerste avondeten voor hier: balletjes gehakt, aardappels en bloemkool (Lekker Hollands). Vanmiddag hebben we onze appartementgenoten ontmoet. Ze heten Jessica uit Frankrijk en Louise uit Zwitserland. Zij zitten in kamer B en hun badkamer is in de hal. Zij studeren aan andere universiteiten dan Hanneke en ik.

17 september begint de universiteit officieel. Ik heb 1 keer vakantie, met de kerst 3 weken, heel misschien zien jullie me dan wel weer in Nederland. Tot die tijd blijf ik lekker hier!

Voor iedereen die me wil komen bezoeken, een kaartje wil sturen of gewoon reuze nieuwsgierig is, hier is mijn nieuwe adres (Bij brieven en ander soort post moet het adres volledig en vooral duidelijk geschreven zijn, anders komt er niks aan):

Ms Martine Nuis
Apartment Number 315, Block 1
Griffith Halls of Residence
South Circular Road
Dublin 8
Ireland

(Een Iers nummer krijg ik volgende week)

xjes

Martine