De eerste stappen zijn gemaakt!

Lieve iedereen,

Hier dan een berichtje uit Amerika. Het gaat hier goed.

Donderdag ben ik aangekomen en na 3 uur te hebben gewacht bij de douane nam ik met mijn 2 overvolle koffers een taxi naar het hotel. Ik hoopte dat het goed was doorgekomen dat ik daar kon blijven. Na een kleine tour door Washington, de chauffeur oefende denk ik voor een nieuwe baan als reisleider, kwam ik bij het hotel aan.

De taxideur ging open en de meneer vroeg of ik kwam checken. Na in 1 zin te hebben uitgelegd dat ik eigenlijk een nieuwe MIT ben, wist hij gelijk wie ik was: Welcom Martine, from the Netherlands! Ik was stomverbaasd, maar kennelijk weet iedereen hier mijn naam al.
Ik vind het zoooo fijn dat ik even in het hotel mag blijven slapen. Mijn kamer schijnt de kleinste te zijn, maar ik vind het fantastisch. Ik moet wel een beetje diagonaal in dat bed liggen, maar mij hoor je echt niet klagen! De mensen zijn hier zo vriendelijk echt niet normaal. Gastvrijheid is hier echt heel hoog! Ik heb de nodige spullen snel uit mijn koffer gehaald, de koffers in de hoek gegooid en ben gaan slapen. HEEEEEEEEEERLIJK.

De volgende dag zou ik even langs het hotel van Martine gaan (andere Martine), maar ik was een beetje laat en het ging allemaal niet zo dus dat werd m toch maar niet. 's Middags ben ik gaan lunchen met Ramón. Hij zit ook op de hotelschool in Maastricht en ik neem eigenlijk zijn plekje over. Hij heeft me veel verteld over het hoe en wat in het hotel en we hebben nog gezellig zitten ouwehoeren hoe het afstuderen ging.

Natuurlijk heb ik ook het witte huis al gezien! Na ongeveer 10 minuten fotootjes te hebben gemaakt werd iedereen door de politie gesommeerd om op de sidewalk te gaan staan. Ramon en ik bleven net zo lang staan tot dat we wisten wat er aan de hand was. Ik wist dat Obama er niet was, maar misschien zat de first lady er wel in. We kwamen toch wel bedrogen uit toen er opeens van rechts politie aankwam rijden met daarachter, ja je gelooft het niet, 15 wielrenners! Niet eens bekende hoor, ze fietsen voor de stichting ALS en hadden onder politiebegeleiding een fotosessie voor het Witte Huis. Was dat even een tegenvaller haha!

Aan het eind van de middag ben ik samen met Marije (ook een Nederlandse MIT, hotelschool Den Haag) en Ramon meegeweest naar een soort van borrel. Mijn wijntje smaakte wel goed. Het is wel echt fijn dat ik steeds meer mensen leer kennen.

Ik heb nog steeds last van een soort van jetlag. Ik wordt elke nacht om half 4 wakker. Óók omdat dan het schermpje aangaat en ik weer 10 nieuwe appjes erbij heb; toch nuis - all in the family?

Vandaag ben ik naar een telefoonzaak geweest om een amerikaans nummer te krijgen. Het is een prepaid kaartje. Voor het nummer moeten jullie bij papa, Suus of Anneloes zijn (Ik zet het niet op internet). Zij willen het vast wel geven. Mijn Nederlandse nummer werkt dus niet meer!, smsen heeft dus geen zin naar dat nummer).Whatsappen naar mijn Nederlandse nummer kan wél.

Voor de rest ben ik nog druk bezig met een kamer te zoeken. 'T is best moeilijk. Het hotel doet niet moeilijk dat ik hier ben, maar ik vind het toch fijner als ik een plekje voor mezelf heb. Het adres krijgen jullie dan ook :)

Maandag gaat het dan écht beginnen! Ik ben nu al zenuwachtig maar ik ga ervoor!

xx Martine